Tubo sa Silangan, lumaki at nabuhay,
Aba man sa tingin ngunit kapuri-puri
Marangal kumilos pagkay siya'y hirati.
Kung ang kasipagan siyang pag-uusapan,
Sa maghapong gawa katawa'y ilalaan,
Ang gawaing bukid sakin nakapataw,
Di pansin ang maging init ng araw,
Loob ko'y matatag bathin ano mang hirap
Sa kilusang-bayan palad ko'y nakalahad
Tuon ang isip ko sa bayng pag-unlad,
Nang 'di inuuyam at hinahamak-hamak.
Pierre Vincent Pedrosa
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento